Erzurumlu'nun İntikamı

Erzurumlu harmanını kaldırmış, ekinini kurutuyormuş. Ancak öğleden sonra gökyüzü kararmaya başlamış...

Telaşlanan Erzurumlu başını yukarı kaldırıp başlamış duaya:

- “Allah’ım, ne olirsen ekinim gurumadan yağmurunu yağdırma! Allah’ım, birkaç gün daha yağmurunu yağdırma, ne olirsen.”

Ekin kurudu kuruyacak; lakin akşam üzeri, son yarım saatte bir yağmur, bir tufan. Tüm ekini telef olmuş zavallı Erzurumlunun. O hırs, kızgınlıkla evin yolunu tutmuş, ancak eve geldiğinde ne görsün; ahırda eşeğine de yıldırım çarpmamış mı? Bu olay Erzurumlunun içine öyle oturmuş, ama bir şey de yapamamış pek tabii ki.

Zaman geçmiş, Ramazan ayı gelmiş, çatmış. İntikam hırsıyla, ilk gün niyetlenmiş Erzurumlu. İftara tam yarım saat kala, bir sigara çıkartıp başlamış tüttürmeye. İlk nefesini şöyle bir güzelce çekmiş ve kafasını yukarı doğru kaldırmış ve üflemiş: Üfff...

- “Nasıl? İllet oliysen şimdi değil mi?” demiş ve devam etmiş:

- “Var ya, ölen eşeği de gurbana saymazsam şerefsizim.”

22.08.2012