27.11.2012 / Kemal Türkmen - Güzel Bir Güne Uyanmak

Bugün çok güzel bir güne uyandım,

Günaydınım biteviye tekrarlanan tıkırtılar oldu.

Baş ucumda penceremi kapatmaya başlayan “Kartopu”nun dalında bir kuş ötüyor.

İlk kez böyle öten bir kuş duyuyorum, sanki biri kapıya vuruyor.

Sonra o da sustu ve ben usul usul derin bir sessizliğe, düşüncelerime karıştım.

Yattığım yerden görebildiğim dağların tümünün zirveleri karlarla örtülü.

Son yağan yağmurlarla fışkıran otların taze yeşili, karların ışıldayan beyazı, göğün mavisi  ve biten sonbaharın son sarıları...

Üşütmeyen, insanı dinçleştiren bu havaları çok seviyorum.

Şanti yastığına kıvrılmış, huzur içinde uyuyor.

Gülümsemek istedim birilerine ve gülümsedim de, ama kim bilir neler aklına geldi onların.

Benim hiç aklıma gelmeyen.

27.11.2012